مدیریت آموزش چند فرهنگی در مدارس ایران: فراتحلیلی کیفی

امروزه نظریه‌پردازان و محققان، یادگیری و تربیت را مقوله‌ای فرهنگی می‌دانند و باور بر این است که یادگیرنده، محتوای آموزشی را در بافت فرهنگی خویش دریافت و تفسیر می‌کند. ازآنجاکه یادگیرنده ممکن است به گروه‌های فرهنگی مختلفی تعلق داشته باشد، بافت فرهنگی یکپارچه و یکدست نیست و بدین ترتیب، آموزش چندفرهنگی ضرورت پیدا می‌کند. پژوهش‌های مختلفی در ایران به بررسی کم و کیف آموزش چندفرهنگی در مدارس پرداخته‌اند و پژوهش حاضر به بررسی روش‌شناختی و محتوایی این پژوهش‌ها پرداخت تا نظریۀ زیربنایی آن‌ها را مشخص کند. این مقاله با استفاده از روش تحقیق فراتحلیل کیفی، 26 پژوهش انجام‌شده در ایران را بررسی توصیفی و ارزیابی کرد. یافته‌های این پژوهش نشان داد که نه‌تنها پژوهش دربارۀ آموزش چندفرهنگی برای بسیاری از پژوهشگران ایرانی مقوله‌ای نسبتاً جدید است، بلکه پژوهش‌های انجام‌گرفته دچار نارسایی‌های کمی و کیفی متعددی هستند که لازم است در پژوهش‌های بعدی جبران شود.